poniedziałek, 31 marca 2014

„Chiński Kopciuszek”



Ostatnio przypomniało mi się o książce, którą czytałam już dość dawno,
 dlatego dokładnie jej nie pamiętam. Ale wiem, że warto ją przeczytać :)
„Chiński kopciuszek” jest autobiografią Adeline Yen Mah. Jest tam opisane wiele upokorzeń, których doznała bohaterka, mieszkająca w Chinach w latach 40 i 50 XX wieku. Mimo tych przygnębiających opisów i ciągłego obrazu poszukiwania akceptacji i miłości w środowiskach, w których dane jest jej przebywać, książka ta ostatecznie ukazuje jaką moc ma dobro, które przezwycięża tak silnie widoczne zło. Warto dodać, że dziewczynka zostaje przy narodzinach osierocona przez matkę, a później jest poniżana przez macochę i rodzeństwo, a ignorowana przez ojca, który jest całkowicie podległy swojej drugiej żonie.
 Jest to powieść bardzo wzruszająca i w pewien sposób niezwykła, bo przecież wielu z nas nie wyobraża sobie mieć takiego życia.




Serdecznie polecam, 
miłej lektury !

sobota, 15 marca 2014

Zofia i jej świat :)

Myślę, że jedną z ważniejszych książek wartych przeczytania jest „Świat Zofii” Jostein'a Gaarder'a. 
 Być może moja opinia wynika z tego, że po prostu przepadam za książkami tego norweskiego autora. Jednak jest w tej powieści coś takiego, że czytają ją nie tylko dzieci czy młodzież, ale równie chętnie sięgają po nią dorośli.
Powieść skupia się na poznawaniu przez piętnastoletnią Zofię historii europejskiej filozofii. Książka, nie dość że w ciekawy sposób przekazuje wiedzę o słynnych europejskich filozofach i ich rozważaniach, to posiada ciekawą fabułę. Osobiście, czytając tą książkę, byłam nie tylko ciekawa tego co dany filozof głosił, ale również absorbowały mnie wydarzenia w których uczestniczyła Zofia podczas odkrywania tajników filozofii.
Uważam, że powieść ta daje do myślenia i pozwoli pojąć nauki głoszone przez wielkich myślicieli każdemu człowiekowi. Czyta się przyjemnie, i co równie ważne, wiele zostaje w głowie :)

 Gorąco polecam, bardzo gorąco! 

Miłej lektury! :)

„Silniejszy od nienawiści”

„Silniejszy od nienawiści”. Autor Tim Guenard. Książka, która wstrząsa. 
Znam księdza, który pożyczył ową książkę jednej z młodych parafianek. Wróciła do niego po roku. Wystrzępiona, maksymalnie zużyta. Po prostu, przewinęła się przez tyle rąk. Tylu ludzi zachłannie ją czytało. Myślę, że świadczy to o niezwykłości historii jaka jest w niej zawarta. Znam osobę, która przeczytała w życiu może ze trzy książki. Jedną z nich jest właśnie „Silniejszy od nienawiści”. 
Dlaczego ta książka wywołuje tak duże poruszenie?
Bo opowiada o tym, że mimo posiadania niewyobrażalnie trudnego dzieciństwa, bycia katowanym przez ojca, i posiadając wielokrotnie złamany nos, można wyjść na ludzi. Oderwać się od ciążącego brzemienia patologicznej rodziny, i zamiast się pogrążać, iść naprzód.
Jest to powieść autobiograficzna, tym bardziej daje do myślenia. Tim pokazuje, ze mimo wielu upadków, niepowodzeń i nienawiści, jest się w stanie z tego pozbierać. Książka ukazuje również jak bardzo w naszym życiu potrzebna jest miłość i bliskość bliźnich, że bez nich gubimy drogę i wkraczamy w ciemny świat nienawiści.
Zdecydowanie polecam!

Miłej lektury ! :)

piątek, 28 lutego 2014

Hobbit :)

 Jest to arcydzieło, które przeniesie cię w świat baśni i fantazji. Ten świat jest bardzo dobrze przez autora dopracowany i przemyślany w najmniejszym szczególe.

 Bohaterem jest tytułowy Hobbit, „istota większa od liliputa, mniejsza jednak od krasnala”, pełen życzliwości, dobroci, jak również jest odważny i sprytny. Dlatego już na początku opowieści zostaje poproszony, przez czarodzieja Gandalfa, o udział w wyprawie. Celem wyprawy jest pokonanie smoka i odzyskanie skarbu krasnoludów. Hobbit ze względu na przywiązanie do swojego domu i zaplanowanego co do minuty życia, początkowo nie chce się zgodzić. W końcu jednak ciekawość jest silniejsza od strachu. Hobbit wyrusza w podróż...
Co dalej dowiecie się po przeczytaniu tej książki :) Gorąco polecam!  


P.S. Hobbit jest wstępem i zaproszenie dzieła Tolkiena Władcy Pierścieni.
Miłej lektury! 
Pozdrawiam cieplutko :)




czwartek, 27 lutego 2014

:)



„ Tato, gdzie jedziemy?” to książka napisana przez ojca dwóch upośledzonych umysłowo chłopców, Mathieu i Thomasa, znanego francuskiego pisarza Jean-Louis Fournier'a. Uważam, że jest godna polecenia, gdyż skłania do innego myślenia o losie rodziców dzieci niepełnosprawnych. Synowie często bawią swoim zachowaniem, i sam autor nie widzi w tym nic złego. Chociaż dla ogółu jest to wielką tragedią, katastrofą i nie wiadomo czym straszliwym jeszcze, autor przełamuje wszechobecne tabu. Dedykuje swym synom książkę i zauważa, że często byli powodem uśmiechu na jego twarzy. Kilka wyjętych z ich rodzinnego życia scenek ma moc ocieplania ludzkiego serca. Myślę, że książka jest warta przeczytania, i gorąco polecam. Jej lektura doprawdy zajmuje tylko chwilę!


"Tato, gdzie jedziemy? to książka, po której ludziom robi się lepiej".
Christine Jordis, przewodnicząca jury nagrody Fémina

Życzę miłej lektury ! 
Dobrego dnia :)


niedziela, 23 lutego 2014

Pierwsza Książka :)



Pierwszą książką, którą chciałabym wam polecić jest Carrie".
„Carrie” Stephena Kinga jest jedną z jego pierwszych opowieści. Skupia się na postaci Carrietty White, nastolatki o telekinetycznych zdolnościach. W moim odczuciu już od pierwszej sceny, tytułowa bohaterka wzbudza w czytelniku litość, która tylko się umacnia w miarę czytania książki. Młoda, odizolowana od społeczeństwa, będąca pod stałym wpływem despotycznej matki dziewczyna nie ma pojęcia o życiu jakie prowadzą jej rówieśnicy. Pod wpływem wyrzutów sumienia jednej z koleżanek Carrie trafia na wiosenny bal, mający być wspaniałą zabawą absolwentów szkoły. Jednak ta noc okazuje się być Nocą zagłady, podczas której panna White, wystawiona, nie pierwszy raz, na pośmiewisko da upust swoim emocjom i pogrąży swe rodzinne miasteczko w chaosie...
Moim zdaniem, „Carrie” to dość krótka, jak na znanego z długich dzieł autora, powieść, która ukazuje co dzieje się w psychice osoby będącej pod notorycznym wpływem swojego rodzica, który stara się także zminimalizować wpływ wszelkich bodźców zewnętrznych na swoje dziecko.
Jest to ciekawa, wciągająca powieść, której przeczytanie zajmie maksymalnie dwa wieczory. POLECAM, bardzo wciąga, napisana jest zrozumiale, nie jest zagmatwana, ale konkretna i ciekawa :)

Życzę miłej lektury :)